(૫૨) થુંકવાની જગ્યા, A place to spit

 

(૫૨) થુંકવાની જગ્યા

 

બાદશાહ અકબરના દરબારમાં બીરબલના શત્રુ પણ હતા. એમાંય અબ્દુલ કરીમ નામનો એક કાણીયો તો બીરબલની ઘણી જ ઈર્ષા કરતો હતો અને બીરબલને સપડાવાનો એક પણ મોકો જવા ન દેતો.

 

આ બાજુ બીરબલને તમાકુ ખાવાની ટેવ હતી.એ તમાકુ ખાઈને ઘણીવાર મન ફાવે ત્યાં થુંકી દેતો.

 

એકવાર દરબારમાં બીરબલે તમાકુ ખાઈને સામેની દીવાલ પર જ થુંકી દીધું. અબ્દુલ કરીમે આ જોયું. એ તો આવો લાગ જ શોધતો હતો. તરત એણે બાદશાહને ફરિયાદ કરી. બાદશાહે બીરબલને બોલાવીને કહ્યું - ‘અબ્દુલ કરીમે આજ તારી ફરિયાદ કરી છે. તું મન ફાવે ત્યાં થુંકે છે. આ સારું નથી. બેકાર જગ્યા હોય . ત્યાં થુંક....”

 

જ બીરબલે કહ્યું - ‘સારૂં નામદાર, હવે એમ જ કરીશ....” બીજા દિવસે બીરબલે તમાકુ ખાધી અને પટાક કરતો અબ્દુલ કરીમની કાણી આંખમાં થુંક્યો.

 

અબ્દુલ ચીસ પાડતા બોલ્યો - “જહાંપનાહ, જુવો બીરબલ મારી આંખમાં થુંક્યો. એને કાંઈક કહો....'

 

બાદશાહ ગુસ્સે થઈ ગયા - બીરબલ, તું આની આંખમાં શા માટે થુંક્યો? જરા ભાન રાખ.....”

 

બીરબલે તરત જવાબ દીધો - ‘તમે જ કહ્યું હતું કે જે બેકાર જગ્યા હોય ત્યાં થુંક. તમે જ કહો આની કાણી આંખ શું કામમાં આવે છે? મેં એમાં થુંકીને શું ગુનો કર્યો છે?' આ સાંભળતાં જ બધા દરબારી અને બાદશાહ ખડખડાટ હસી પડયા.

Read (૫૧) જમીન છોડીને આસમાનમાં